Planujesz podróż i zastanawiasz się, jakie są najpiękniejsze miasteczka Apulii? Pytania o ten piękny i interesujący region nie mają końca, zapytałam więc i ja, miłośników apulijskich podróży o ich TOP TOP-ów, zobacz więc, czy masz na swojej liście wszystko to, co powinieneś mieć! Gotowy?

W tym artykule zostały opisane 34 miasteczka i piękne miejsca w Apulii, od Półwyspu Gargano na północy regionu, po Półwysep Salentyński na południu, którego włoska nazwa brzmi Salento. Jest także mapa regionu z naniesionymi atrakcjami regionu. 

Jeśli potrzebujesz informacji na temat organizacji podróży po Apulii, jest na ten temat odpowiedni artykuł na blogu. Znajdziesz tam: książki, które warto przeczytać przed wyjazdem, loty, podróż transportem publicznym, wynajem samochodu, adresy, gdzie warto szukać miejsc noclegowych, podróżniczych inspiracji, a także sprawdzone restauracje, telefony alarmowe i informacje o lokalnych świętach, Apulia – samodzielna organizacja podróży po regionie.

Jak samodzielnie zorganizować podróż po Apulii

Przejdź do artykułu dedykowanego organizacji podróży po Apulii. Znajdziesz tam wszystko, co niezbędne.

APULIA – samodzielna organizacja podróży po regionie

Jak podróżować po Apulii

Apulię znakomicie możemy zwiedzać zarówno samochodem, jak i transportem publicznym. Aby dojechać na sam obcas włoskiego buta z Polski, trzeba pokonać 2000 km, więc większość turystów korzysta z połączeń lotniczych do Bari lub Brindisi, a następnie przesiada się do samochodu lub pociągu i autobusu.

Jak lepiej podróżować? Tak, jak czujesz, tak jak wolisz.

Samochód daje pełnię swobody i niezależność, możemy dojechać w miejsca, gdzie trudno się dostać lokalną komunikacją, więc dla kogoś takiego, jak ja, kto kocha docierać w miejsca poza szlakiem to faktycznie najlepszy wybór. Apulia ma jednak znakomitą sieć kolejową, pociągi są punktualne, czyste i autentycznie tanie, więc to więcej niż znakomita alternatywa. Także komunikacja autobusowa jest sprawnie działająca.

Jeśli zastanawiasz się, czy wybrać się tu z biurem podróży, powiem to z pełną odpowiedzialnością, poradzisz sobie ze zwiedzaniem tego regionu całkowicie samodzielnie. Ale oczywiście, wybór należy do ciebie, bo to ty masz się czuć komfortowo.

APULIA – pociągiem i autobusem. Jak okiełznać Bari Centrale

APULIA – jak wynająć samochód w Bari. Praktyczny przewodnik

Noclegi w Apulii

Jeśli szukasz pięknych noclegów w Apulii, znajdziesz je zarówno w trulli, jak i w pięknych, klasycznie białych domach z basenem lub z widokiem na morze. Są także nonszalancko pomalowane na winą czerwień lub terakotę wille. Nie zabraknie ani prywatności, ani wygody. Jestem pewna, że będziesz chciał do nich wracać w kolejnych latach.

Mapa Apulii

A oto mapa, na którą naniosłam najpiękniejsze miasteczka Apulii, plaże, groty, ciekawe miejsca i punkty, skąd możemy wystartować na obserwację delfinów w naturze.

34 najpiękniejsze miejsca w Apulii

A teraz czas na najpiękniejsze miasteczka Apulii. Kolejność wymienionych miejsc została określona na podstawie głosów, niesamowicie zaangażowanej społeczności miłośników Italii z grupy Moje wielkie włoskie podróże. To właśnie ich opinie i wypowiedzi pozwoliły mi na stworzenie tego artykułu. Przytaczam więc ich wypowiedzi.

Jakie są najpiękniejsze miasteczka Apulii? Musisz pamiętać o tym, że większość turystów z Polski przylatuje do Bari i zwiedza miasteczka, które są stosunkowo blisko. Bardzo często są tu zaledwie 4 dni, rzadziej spędzają tu tydzień lub decydują się na dłuższy pobyt. Jednak to właśnie dzięki nim, teraz możemy poznać całe mnóstwo wspaniałych miejsc.

TOP 10

Lecce

Wg Marii, Lecce jest inne niż wszystkie białe miasteczka Apulii, jest bogatsze architektonicznie, pełne przepychu, dla miłośników fotografii miejsce w sam raz.

Teresa w Lecce czuła się, jak w innej epoce: idąc uliczkami o zabudowie w kolorze ochry, widziała oczami wyobraźni konne dorożki z XVIII w, w których siedzą damy w pięknych strojach i kapeluszach. 

Kasia: przepiękne barokowe centro storico, wieczorne spotkania mieszkańców na Piazza Sant’Oronzo i doskonałe pasticcioto z wiśnią w Caffè Alvino przy tym placu.

Magda: Lecce to miasto „opanowane” przez barok, jednak w wydaniu lokalnym i tak charakterystycznym, że nazwanym „barokiem z Lecce”. Zdumiewa ilością bogato zdobionych kościołów, pałaców oraz domów w tym stylu.

Kawa w Lecce – 5 najlepszych miejsc w mieście

Monopoli

Wg Agaty, Monopoli to magiczne miasteczko, w którym czas naprawdę zwalnia! Wszystko masz pod ręką – małą, kompaktową, ale niezwykle urokliwą plażę w samym centrum, dworzec, doskonałe restauracje na każdą kieszeń. Idąc wąskimi uliczkami, praktycznie wchodzisz do domów przez otwarte na oścież drzwi balkonowe. Dla rodziców – przepiękny sklep – księgarnia dla dzieci. Cudo!

Ewa: Monopoli miasteczko bardzo mnie rozczarowało. Może w złym momencie trafiłam. Plaża w mieście ma 2×3 metry, samo miasteczko też dla mnie niezbyt urokliwe.

Jadwiga: plaża w mieście jest dobra, ale dla okolicznych mieszkańców, a nie dla turystów. W Monopoli (mam na myśli granice miasta) jest wiele plaż, poczynając od Porto Rosso i dalej na południe, aż do Capitolo, gdzie miejski autobus dojeżdża. Woda czysta, przezroczysta, idealna do nurkowania. Ciepła, choć jest dużo zimnych prądów. Centro storico ma swój klimat, podobny jest w Otranto. Jedzenie przepyszne, ludzie życzliwi. Dla mnie super.

Iwona: Monopoli mnie urzekło najbardziej. Dużo spokojniejsze niż Polignano. Mnóstwo domów ma przepiękne, turkusowe lub seledynowe okiennice lub drzwi – pięknie to wygląda. Plaża, Porta Vecchia – mała miejska, bezpłatna plaża, z lewej strony otoczona murami miasta. Bardzo wąska. Woda ciepła, o pięknym lazurowym kolorze. Fajne miejsce na krótki odpoczynek.

Dedykowany artykuł o Monopoli znajdziesz tu:

Monopoli, Apulia: przewodnik po mieście – atrakcje, wskazówki, gotowy plan

Polignano a Mare

Agatę Polignano urzekło mniej niż Monopoli, może dlatego, że miała w nim mniej czasu. Jest bardziej turystyczne, ale nadal piękne, zwłaszcza z perspektywy knajpek z tarasami z widokiem na morze. Świetne panzerotti z La Rotteliny, mieszczącej się nieopodal wejścia na słynną plażę. Idealne miejsce na street food.

Ewa: Polignano wspaniałe, ale chyba bardziej na 1 dzień, żeby zobaczyć, a nie spędzać tam wakacje.

Kasia: piękne i puste poza sezonem, byłam w październiku, zero tłoku, kilka osób na plaży, cisza i spokój.

Renata szeroko opisuje swoje Polignano, podając nam na tacy szereg wskazówek praktycznych.

Na początku zaznaczę, że to moja subiektywna ocena tego miejsca, gdyż te, które dotychczas czytałam, moim zdaniem bywają nieco krzywdzące dla tej mieściny. Po pierwsze, dla mnie Polignano jest bardzo przytulnym, klimatycznym i bardzo dobrze zorganizowanym miasteczkiem. Nie jest ani plastikowe ani totalnie skomercjalizowane (jak niejednokrotnie czytałam), a już na pewno nie jest przeludnione, no chyba , że myślimy o plaży w sezonie. Z racji tego , że ja jestem osobą “łażącą” i pstrykającą, a nie leżącą, tłumy na plaży mnie obeszły, wolałam popatrzeć na nią, wieczorem kiedy już opustoszała. Uliczki Polignano, mimo pełni sezonu urlopowego (lipiec, w tym okresie byłam, 5 dni), nie tracą niczego ze swojego niepodważalnego uroku, można spacerować nimi do woli i cieszyć oczy słodkimi, często ukwieconym zakamarkami.

Polignano to też miejsce z mnóstwem tarasów (balkonów) widokowych (w tym jednym ogromnym), z których można – trzeba (!) podziwiać najpiękniejsze zachody słońca, jakie można sobie wyobrazić, bo o ile słońce i horyzont podobne są do wielu innych miejsc, to tu w Polignano wespół z wpadającymi do morza skałami, stanowią niepowtarzalny obraz. Kiedy słońce jest jeszcze wysoko, podglądając nadmorskie domostwa, niejednokrotnie zachwycić nas może starszy pan, łowiący rybki wprost ze swojego balkonu – cudny obrazek, których tu nie brakuje.

RedBullCliffdiving

Zaniedbaniem z mojej strony byłoby , gdybym nie wspomniała o cyklicznie odbywających się, właśnie w Polignano, zawodach w skokach do wody – RedBullCliffdiving, które miałam szczęście podziwiać. Wspomnieć należy , że bierze w nich udział także Polak – Krzysztof Kolanus – mistrz tegorocznych zawodów w Teksasie. Jest to niezwykle emocjonujący konkurs – zawodnicy skaczą do wody z wysokiego klifu, wykonując przeróżne akrobatyczne kombinacje – skokom towarzyszy wyjątkowe skupienie i ogromny aplauz , tłumnie oglądających kibiców. Widzowie mogą podziwiać skoczków z plaży, morza i lądu. Całość wygląda niezwykle malowniczo, gdyż linia brzegowa miasta, bieli się od licznych statków, jachtów i łódek.

Polignano praktycznie

Jeśli chodzi o infrastrukturę turystyczną, Polignano, jak już wspomniałam, jest doskonale zorganizowane, oprócz licznych knajpek i sklepików, jest jeden doskonale wyposażony supermarket, w którym nabyć możemy wszystko, czego dusza zapragnie i to w b. rozsądnych cenach. Jest też stacja kolejowa, z której można ruszyć w wiele ciekawych kierunków Apulii, zakład mechaniki pojazdów, gdzie można wypożyczyć niedrogo auto i nadmorska promenada – malownicza droga, wiodąca obok okolicznych plaż, wprost do osławionego, cudnego starego Opactwa Benedyktynów – Abazzia San Vito – serdecznie polecam to śliczne miasteczko. 

Alberobello

Izabela mam takie wspomnienia: Alberobello odwiedziłam w czasie świątecznym. Cudowne trulli same w sobie są urokliwe, ale przyozdobione światełkami i uliczki z ozdobami, pozostają na prawdę na zawsze w pamięci. Przepiękne miejsce z niepowtarzalnym klimatem. Polecam!

Agata wspomina Alberobello troszeczkę jak skansen: małe domki przyczajone w miasteczku. Jednak, gdy wejdzie się pomiędzy trulli, czuje się jak w jakiejś magicznej krainie. W otoczeniu charakterystycznych budynków znajduje się plac zabaw, więc rodzice mogą znaleźć chwilę wytchnienia.

Maria: Alberobello, pomimo tłoku, te małe białe domki mają w sobie tyle uroku, że ciężko przejść obojętnie.

Ewa poleca Alberobello poza sezonem: fantastyczne. Spanie w Trullo to jak spać w smerfowym domku.

Kolejna Ewa tak wspomina: każdy jadąc do Apulii chce je zobaczyć, jak najbardziej warto, trulli urocze, ale komercjalizacja jednak dla mnie wyjątkowo zniechęcająca.

Kasia: Alberobello tak, ale ta mniej oblegana część, Aia Piccola, to część mieszkalna, bez sklepów z pamiątkami, za to dająca podgląd na to, jak wygląda życie mieszkańców.

Magda: miasteczko na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO z białymi, kamiennymi trulli. Jest ich tutaj około 1400. Zdobione różnego rodzaju symbolicznymi malowidłami i zwieńczone uroczym czubkiem. Sugeruję jednak uciec z głównej uliczki w boczne, aby choć trochę uciec od tłumu turystów.

Alberobello opisałam w osobnym artykule.

ALBEROBELLO, APULIA – esencjonalny przewodnik po mieście domów trulli

Otranto

Maria: Otranto wspominam za cudny zachód słońca z butelką wina na promenadzie. Niedaleko Otranto jest piękna plaża, Baia dei Turchi.

Kasia: spokojne miasteczko, centro storico z wąskimi uliczkami, Duomo z ołtarzem wyłożonym czaszkami “męczenników z Otranto”.

Bari

Agata: Bari to kawał porządnego, esencjonalnego miasta. Ze wszystkimi wadami i zaletami dużego miasta. Dla mnie jednak zalety skutecznie przykryły wady i Bari pokochałam za nadmorskość,  małe uliczki, mieszkańców, pizzerię przy naszej ulicy i za doskonałe połączenia z innymi miastami regionu. Moje dziecko natomiast pokochało pana, który zafundował jej rogalika w barze i świetny plac zabaw.

Wojtek poleca Bari ze względu na całokształt historyczno ~ urbanistyczno ~ archtektoniczny.

Beata tak opisuje Bari: pamiętam bazylikę św. Mikołaja z jego relikwiami i grobem Królowej Bony. Na murach pierwszy raz w życiu zobaczyłam rosnące kapary. Wrażenie robią też opowieści o tajemnych przejściach pomiędzy kamienicami, które umożliwiały spektakularne ucieczki ściganym przez policję.

Ewa: duże miasto, niespecjalnie porywające, ale nadmorskie, co czuje się chodząc wietrznymi prostymi ulicami i spacerując melancholijnym lungomare i ten zadziwiający kontrast ze starówką, wyciętą z innego świata, kremowo – białą, z suszącym się pod markizami pachnącym praniem i życiem mieszkańców, jakby sprzed pół wieku. I wspaniałe kamienne kościoły, i urocze, spokojne podwórka, ech, starówka Bari ma urok.

Inna Ewa tak wspomina: Bari mnie urzekło. Przypomina mi troszkę mój ukochany Madryt (zabudowa, piękne kamienice). Spodziewałam się niezbyt ciekawego, dużego miasta. Na pewno wrócę jeszcze do Bari i w te okolice.

Iwona: Bari – mam trzy skojarzenia – Martinucci – najlepsze lody jakie tam jadłam, ekstra gęste i kremowe, Cibo- świetne i tanie panzzerotti i pizza i starówka, w której po prostu warto się zagubić. Przyjemny jest spacer promenadą wzdłuż morza, gdzie mieszkańcy wieczorem siadają z własnymi krzesełkami i jedzeniem. Promenada kończy się plażą Pane e Pomodoro. Nie jest szczególnie zachwycająca w porównaniu do innych plaż Apulii, ot taka miejska plaża, ale całkiem czysta, z ciepłą wodą, długo jest płytko i po całym dniu chodzenia po mieście jest fajną opcją na wypoczynek.

BARI – idealny przewodnik po stolicy Apulii

Ostuni

Ewa o Ostuni: pobielone prymitywnie budynki mają wyjątkowy urok, a położenie na górze i widok na kędzierzawe gaje oliwne ciągnące się do morza – to jest to.

Anna: w Ostuni można bez końca spacerować białymi uliczkami, piękny widok na miasto na wzgórzu, gdy się dojeżdża.

OSTUNI, APULIA – przewodnik po imponującym „białym mieście”

Trani

Izabela: Trani jest po prostu magiczne i piękne! To właśnie tam miałam swoją przedślubna sesję zdjęciową. Można dobrze zjeść podziwiając port i dla miłośników morza jest to raj!

Ewa: Trani to kwintesencja kolorów Apulli – biel, kremowy, błękit i lazur z doskonale pękną katedrą –  klejnotem, zapachem ryb w porcie. Trani najpiękniejsze.

Anna: widok na katedrę z drugiej strony zatoki, z ogrodów komunalnych, położenie katedry nie ma sobie równych, przeważnie są zatopione w mieście, ta z trzech stron jest odkryta, otoczona wodą.

Iwona: Trani niezwykle spokojne za dnia. Miałam wrażenie, że podczas sjesty jesteśmy na ulicach niemal sami. Można spacerować promenadą wzdłuż morza w kierunku katedry, po drodze mijając kolorowe latarnie morskie. W przeciwnym kierunku promenada prowadzi na plażę, jednak jest ona kamienista i niezbyt czysta. W wodzie również sporo kamieni. Generalnie nie polecam. Po spacerze promenadą warto zagubić się w pięknych waskich uliczkach miasteczka. Mnie Trani urzekło.

Vieste, Półwysep Gargano

Ewa: lubię Gargano za piękne klify, groty i uskoki skalne z których można skakać do morza. Lubię też całą północną Apulię Daunię, która jest poza wszelkimi turystycznymi szlakami i za fantastycznych ludzi jakich tu spotkałam.

Izabela o Vieste: przed dotarciem do miasteczka warto zatrzymać się w Baia San Felice, aby zrobić cudowne zdjęcia na tle Arco Di San Felice. Samo Vieste jest malowniczym miejscem słynącym z Pizzomunno, cudownych plaż i klimatycznych knajpek. Miejsce dla młodszych jak i starszych.

Wojciech: lubię Vieste za urok, magię i smaki.

Anna: kocham plaże à la polski Bałtyk, którym dorównują tylko plaże na Gargano – m.in. w okolicach Vieste – szerokie, zagospodarowane, ale też z wolnym wejściem, bez opłat. Pierwszy raz ponad 20 lat temu, zobaczyliśmy Vieste i wysy Tremiti. Za każdym razem odkrywamy coś innego i zaskakującego. W Vieste Pizzomunno i trabucchi, starówka z niezliczoną ilością schodów, friselle (da mangiare, do zjedzenia), suchy i gorący wiatr sirocco i posypany piaskiem z Afryki samochód. O Apulii nikt nie słyszał, nie jeździł, odkrywaliśmy je dla siebie.

Ewa: idealne na wieczorny spacer, piękne uliczki, klimatyczne restauracje, domki zawieszone nad morzem i piękne plaże (oczywiście poza sierpniem, ale to moja opinia, dla mnie Włochy w sierpniu to pomyłka).

Gallipoli

Maria: polecam Gallipoli za klimat, który tworzą mieszkańcy, za świeże ryby na targu przy porcie zarówno rano jak i wieczorem, za piękny zachód słońca, który można obserwować spacerując uliczkami przy morzu

Pozostałe piękne miasteczka

Locorotondo

Beata: polecam Locorotondo za biel, labirynt uliczek, kolorową ceramikę, bujną roślinność. Po prostu perełka.

Ewa: Klimat, jak domek dla lalek.

Teresa poleca Locorotondo za piękne położenie, które można zobaczyć schodząc w dół, za ukwiecony wieloma kolorami labirynt uliczek.

Magda: to prześliczne niewielkie miasto z dominującą bielą fasad budynków. Grzechem byłoby je ominąć. Tu też można podziwiać domki trulli.

W tym artykule możesz zobaczyć, jak Locorotondo zmienia się w okresie świąt Bożego Narodzenia.

LOCOROTONDO – najpiękniejsze miasteczko Apulii w okresie Bożego Narodzenia

Locorotondo, Apulia: kuchnia locorotondese w restauracji U Curdunn

Santa Cesarea Terme

Maria: Santa Cesare Terme polecam za charakterystyczną Villa Sticchi, która góruje swoją orientalna kopułą nad okolicą.

Barletta

Ewa: w Barletta ujęły mnie romańskie kościoły, cudowna katedra, nieproporcjonalny Colosso sterczący na chodniku naprzeciwko gwarnych kawiarnianych ogródków, zapach owoców morza, nadmorski urok.

Torre dell’Orso

Beata: Torre del Orso to wspaniałe miejsce które daje mnóstwo wrażeń . Obowiązkowo do zobaczenia Grotte della Poesia i dwie siostry (2 sorelle). Piaszczysta plaża i nieskończony błękit wody!

Torre Canne

Agnese: polecam plaże w Torre Canne, piaszczyste, zadbane i dobrze prowadzone. Morze jest krystaliczne.

Leuca (Santa Maria di Leuca)

Joasia poleca w Leuca: Vesoma Cafè, Bar del Porto, Ristorante Dea Athena. Według legendy to właśnie w Leuce postawił nogę Eneasz po ucieczce z Troi i ponoć święty Piotr zaczął swoją misję. Miasteczko przepiękne, przy sanktuarium widać różnice łączenia się dwóch mórz (Adriatyku i Jońskiego).

Martina Franca

Piotr: Sporo imprez. Oświetlenie, jak we wszystkich apulijskich miasteczkach. Dlatego lubię je po zmroku. Sporo miejsc parkingowych w tygodniu. W weekend koszmar. Urocze uliczki, zakamarki, restauracyjki, ale nawet wielkie kręcone frytki o 24.00 można zjeść. Luz, swoboda, klimat. Spora część do spacerów. Są markety i wypożyczalnie samochodów. Bankomaty, ale można o 24:00 zjeść lody i wypić drinka płacąc kartą. Jednokierunkowych dużo uliczek, ale nie należy się zrażać.

Tarent (Taranto)

Ewa: Taranto – tysiąclecia historii, świetne muzeum MARTA, niesamowicie zniszczona starówka – piękna, ale rozrywająca serce, to trzeba zobaczyć.

Magda: dla odwiedzających Tarent polecam obserwację delfinów, a czasem nawet wielorybów w warunkach naturalnych.

APULIA Z DZIECKIEM – obserwacja delfinów w morzu i parki rozrywki

Peschici, Półwysep Gargano

Izabela: Peschici cudowne miejsce, jak z pocztówki. Dojeżdżając do celu, zjeżdżamy w dół i znajdujemy miejsce, w którym kiedyś można było się zatrzymać i zrobić zdjęcie, na którym w tle widać miasteczko. Widok zapierający dech w piersiach! Słynna Osteria Pane e Vino, położona w sercu gaju oliwnego z pewnością zadowoli każde podniebienie. Dania świeże i przepyszne.

Wojciech: wspominam Pescici za widoki ze skarpy nadmorskiej.

Agnese: Potwierdzam Pane e Vino – jedzenie fantastyczne.

Ewa: uwielbiam Peschici w ogóle.

Anna: Peschici ma śliczne uliczki z kolorem i kwiatami, z których co chwila wygląda morze.

Punta Prosciutto (Porto Cesaareo)

Castro

Maria o Castro: małe białe miasteczko, przytulone do wzgórza, nad którym króluje zamek, z którego rozpościera się widok na okolicę i Marine Castro. Tutaj są najlepsze owoce morza w restauracji i zarazem sklepie, Mare Vivo oraz Grotta Zanzulusa.

Galatina

Wg Marii, Galatina to senne miasteczko, gdzie życie toczy się wokół zamku i placu z fontanną. Spacerując wąskimi uliczkami zaglądając z podwórza do domów, nie czujesz oddechu innych turystów. Ja nie zarejestrowałam żadnych (późne popołudnie początek lipca).

Marina Serra (Piscina Naturale di Marina Serra)

Maria: piękne frakcje skalne, które tworzą baseny z przejrzysta wodą, przechodząc przez niewielką grotę otwiera się przed nami otwarte turkusów morze. Jeden minus to tłok.

Ponte Ciolo (Santa Maria di Leuca)

Maria tak opisuje to miejsce: niesamowity widok z mostu, wygląda to trochę jak norweskie fiordy, miejsce dla entuzjastów skoków ze skał, wrażenia murowane, chociazż mnie zauroczyły też otaczające skały i ścieżka, którą można dojść do małej wioski w górach.

Tricase

Giovinazzo

Grażyna: niewielkie, ale jakże urokliwe miasteczko, urzekło mnie ciszą i niespiesznym życiem jego mieszkańców. Mój dwutygodniowy pobyt w Apulii zakończyłam na tym miasteczku, może i przez to darzę go większym sentymentem. To tu piłam ostatni drink, w miejscu z widokiem na „starówkę”, by następnie siedząc na falochronie i czekając na zachód słońca, wspominać czas kończącej się wędrówki po tym pięknym zakątku Italii – Puglia skradła moje serce!

Maldive del Salento (Pescoluse)

Anna: wiele plaż na samym południu Salento ma niebieskie flagi (bandiera blu), mówi się o nich włoskie Malediwy. Ten tytuł zawdzięczają raczej barwie morza, czasami prawie szmaragdowej, natomiast plaże są (w sezonie) zatłoczone, wąskie, małe, piasek często brunatny, niefajny, np. dla małych dzieci.

Mattinata

Manduria

Magda: Manduria to bijące serce Primitivo di Manduria.

Castel del Monte

Ewa: to trzeba zobaczyć – na wzgórzu, z którego widać pół Apulii, samotna doskonała budowla, absolutny spokój i harmonia, pomimo masy zwiedzających.

Magda: zbudowany w 1240 r. przez Fryderyka II Hohenstaufa. Zamek jest uznawany za jedno z najdoskonalszych dzieł architektonicznych średniowiecza i został wpisany w 1996 na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Przebiegają tu szlaki enogastronomiczne: Strada dei Vini Doc Castel i Strada dell’Olio di Oliva.

Monte Sant’Angelo, Półwysep Gargano

Izabela: Monte Sant‘Angelo, miejsce w którym Michał archanioł objawił się 4 razy. Warto odwiedzić dla niesamowitej bazyliki jego imienia, która znajduje się w grocie. Aby do niej dotrzeć, trzeba pokonać kilkadziesiąt schodków w dół. Niektórzy mówią, że odnoszą wrażenie, jakby schodzili w głąb ziemi. Bazylika wywarła na mnie ogromne wrażenie! Warto zaopatrzyć się w wygodne buty i i jakąś lekką kutreczke lub sweterek. Będąc w górach, wczesnym wieczorem bywa chłodno.

Ewa: powalające położenie, tajemnicze sanktuarium, charakterystyczne domki, niesamowite widoki, nastrój, poczucie wyjęcia z czasu.

Wojciech: lubię je za całość założenia jego tajemniczość.

Ewa: warto zobaczyć. Zarówno zamek, jak i sanktuarium. Droga nadmorska z Vieste jest bajkowa. Nie polecam cierpiącym na chorobę lokomocyjną, non stop zakręty. Jak ktoś nie potrafi jeździć po górskich krętych drogach (szczególnie z nich zjeżdżać) to nie polecam.

San Pietro in Bevagna

Agata smakiem i zapachem zaprasza do San Pietro in Bevagna:

Dojeżdżając do miasteczka zawsze zatrzymujemy się na drodze, a właściwie na dróżce, wzdłuż hektarów drzew oliwnych, chcę posłuchać gry świerszczy i poczuć zapach lukrecji cudowny, słodki. Miasteczko jest puste, bo ludzie wychodzą na ulice dopiero po 20 z uwagi na upał. Do końca czerwca ciężko znaleźć coś do jedzenia czy sklep otwarty, bo wszyscy wylegują się na morzem – Włosi mówią o nim ”nasze Malediwy”.

Nie ma leżaków za opłatę czy kabin drewnianych na plaży, tylko trzy odcienie niebieskiego, aż do horyzontu i gorący piasek. Świeże kokosy i migdały sprzedawane przez jakiegoś gościa, a wieczorem najsmaczniejsze na świecie bombette mięsne. Rzeźnik zrobi ci to, co chcesz, na miejscu, a jest czym się zajadać. Tanio i świeżo. A kto woli ryby, są po drugiej stronie placu, bo płac jest tylko jeden. Plastikowe stoliki i żadnej kelnerskiej obsługi. Wino i olej kupujemy w pobliskiej winiarni na litry i nosimy do kolacji w termosach z lodem.

Na deser naleśniki z białą czekoladą o smaku cytrynowym w budce na placu, palce lizać. Nikt się nie spieszy, „poczekają, są na wakacjach” – odpowiedział do mnie właściciel sklepu, baru, restauracji rybnej, gdy wskazałam mu grzecznie czekających ludzi. Myślałam, że ich nie widzi, a on był wyluzowany. Trzeba tygodnia, żeby to zrozumieć i poczuć relaks, a potem to już stajesz się częścią tego klimatu. Nie wspominam o reszcie, sami odkryjcie. Polecam wynajem domku, a jest też kemping, najpiękniejsza plaża wzdłuż ulic z owocami i kwiatami w nazwach. W pobliżu jest Punto Prosciutto, Campomarino i inne cudowne pachnące miejsca.

Savelletri

Agnese:  Wspaniale odkrycie, Mare fresco w Savelletri, restauracja otworzona przez miejscowych rybaków. Ryby świeżutkie i fantastycznie przygotowane. Ceny bardzo przystępne.

Grotte di Castellana

Agnese: koniecznie! Warte zwiedzenia.

Magda: najlepiej zwiedzać je około południa, ponieważ jest wówczas najlepsze światło. Groty oszałamiają.

San Giovanni Rotondo

Anna tak wspomina San Giovanni Rotondo: miejsce spoczynku Padre Pio, byliśmy w tym roku po raz drugi, tym razem z rodziną. Inne przeżycia, mało ludzi, był to poniedziałek, poprzednim razem tłum ludzi, nie wszystko dało się obejrzeć, warto się wybrać, pomyśleć. Ciało Ojca Pio w nienaruszonym stanie, to coś niesamowitego.

Gdzie czas stanął w miejscu

Na koniec, coś dla tych, co szukają miejsc, które znają (prawie) tylko miejscowi! Najpiękniejsze miasteczka Apulii dla ciebie mogą być przecież zupełnie inne.

Ewa: następnym razem zapraszamy do północnej Apulii. Są tu takie miasteczka jak Alberona, Biccari, Motta Montecorvino, Volturino oraz Lucera, gdzie czas naprawdę stoi w miejscu od stuleci.

Jarek: Bitonto. Niedaleko Bari, omijane przez turystów, bo chyba za blisko stolicy regionu. Bitonto jest jeszcze oryginalne. Wszystkie palazzo są zamieszkałe, na parterach jest mnóstwo zakładów rzemieślniczych, małych sklepików, a w trattoriach nie ma menu ze zdjęciami. Spacer uliczkami to jak kadry z włoskich filmów nakręconych w latach 60 tych (xx wieku).

Matera, Bazylikata

Jarek: dla mnie absolutnym nr 1 jest Matera. Miasteczko jak z innej planety. Zarówno Mel Gibson jak i Pasolini kręcąc tam swoje filmy (Pasja) nie musieli budować scenografii. Tam czas się zatrzymał. To miejsce zupełnie inne niż reszta całego włoskiego półwyspu. Miejsce jeszcze nie zadeptane przez turystów.

TIP: Jeśli chciałbyś wybrać się na miejsce, skąd widać pięknie całe miasto, wystarczy udać się na Matera Centrale. Tam wsiądź do autobusu jadącego w kierunku Belvedere. Po około 15 minutach jazdy jesteśmy na miejscu. Autobus jeździ co godzinę, z przerwą od 14 do 16:00. W razie wątpliwości, zawsze można zapytać w punkcie informacji turystycznej, która mieści się na głównym placu Sassi di Matera, Informazioni Turistiche, Piazza Vittorio Veneto, 39, 75100 Matera.

Czego brakuje na liście? Co być dodał? Napisz w komentarzu.

Wszystkie wskazówki zostały zamieszczone w tym wpisie dzięki zaangażowanym członkom grupy dedykowanej podróżom do Włoch, Moje wielkie włoskie podróże. 

Apulia – przewodniki i organizacja podróży

Na blogu znajdziesz więcej artykułów i przewodników po Apulii.

Przewodniki:

1. 34 najpiękniejsze miasteczka Apulii. Praktyczny przewodnik
2. Alberobello – esencjonalny przewodnik po mieście domów trulli
3. Monopoli – zwiedzaj w stylu dolce vita. Gotowy plan
4. Locorotondo – najpiękniejsze miasteczko Apulii w okresie Bożego Narodzenia
5. Ostuni – białe miasto apulii. Gdzie zjeść, spać i pojechać na plażę
6. Apulia – romantyczna podróż poślubna Martyny i Jacka

Organizacja podróży po Apulii:

7. Samodzielna organizacja podróży po regionie
8. Apulia pociągiem i autobusem. Jak okiełznać Bari centrale
9. Mapa Apulii – najpiękniejsze miasteczka, plaże, atrakcje dla rodzin i inne
10. 12 sprawdzonych miejsc noclegowych
11. Loty do Bari i Brindisi z Polski i Europy
12. Gdzie zjeść, wyłącznie sprawdzone adresy knajp
13. Apulia z dzieckiem – delfiny i wieloryby w morzu jońskim
14. Jak wynająć samochód w Bari. Praktyczny przewodnik

Włoska poczta

Dzielę się z Tobą moimi włoskimi podróżami mając nadzieję, że cię zainspirują do samodzielnego poznawania jednego z najpiękniejszych krajów na świecie. Dlatego zachęcam, abyś dołączył także do czytelników mojego newslettera, poste italiane. Tylko dzięki temu nie przeoczysz niczego, co się pojawiło na blogu, ale przede wszystkim, otrzymasz mnóstwo dodatkowych informacji.

Jeśli potrzebujesz pomocy w znalezieniu praktycznych informacji o Italii, zapraszam Cię do mojej grupy na FB: Moje wielkie włoskie podróże, którą wyróżnił Magazyn Glamour, jako jedna z najciekawszych grup na FB. Zapraszam cię także na mojego Instagrama, na którym znajdziesz całą masę włoskich inspiracji!