Czy Sardynia to wyspa magiczna? Nie od dziś to wiem, ale czas na pogadankę o czymś, co bardzo lubimy, kuchnia Sardynii. Głodny? Ja też, ale poczekaj, zaczniemy od małego wprowadzenia.

Mnie Sardynia uwiodła całą sobą, kolorem, zapachem i smakiem. To wyspa duchów, Maurów i tajemniczych nuragów, cogas  i accabadoras, boskiego Mirto i lekkiej Ichnusy. Tu znajdziecie różowe plaże, turkusową wodę, urwiste plaże i archipelag „mojego imienia”, La Maddalena.

1800 km niezwykle urozmaiconego wybrzeża. Góry, czyste powietrze i … najwięcej stulatków w całych Włoszech. Czy to prawda, że życie na Sardynii chroni przed depresją i gwarantuje szczęście? Wyjazd na Sardynię to najlepszy sposób, aby się o tym przekonać.

Kuchnia Sardynii

Aż dwie wspaniałe dziewczyny mieszkające na stałe na Sardynii postanowiły podzielić z nami swoimi typami najciekawszych lokalnych produktów spożywczych, które posmakujemy będąc właśnie tu. Kuchnia Sardynii nie ma przed nimi już żadnych tajemnic. To Dagmara, która założyła stowarzyszenie Associazione Culturale Polacco – Sarda mające na celu promowanie polskiej kultury i tradycji wśród Sardyńczyków oraz sardyńskich wartości kulturowych wśród Polaków. Z kolei Beata wciąż jeszcze nie nasyciła się w pełni Sardynią, toteż zjeżdża ją od północy na południe i od wybrzeża wschodniego do zachodniego i chyba ciężko ją zatrzymać gdzieś na dłużej. A teraz poznajcie je bliżej:).

Beata Garncarska, Sardynia Slow

Beata jest licencjonowanym przewodnikiem po Sardynii i pilotem wycieczek. Fotograf amator. W wolnych chwilach pisze artykuły, uaktualnia przewodniki i marzy o swoim własnym. Do kraju pizzy i spaghetti dotarła w 2001. To miał być tylko jeden z krótkich przystanków w jej życiu, zatrzymała się na dłużej. Początkowo była to Florencja , gdzie skończyła studia na tutejszym uniwersytecie, a następnie  los sprowadził ją na owianą mgiełką tajemnicy, piękną i dziką wyspę Sardynię. Kocha słońce, fotografię, sztukę i dobrą kuchnię. Ponad wszystko uwielbia podróże i opowieści o zamierzchłych czasach. Ciekawa świata, lubi zmiany, nie usiedzi długo w jednym miejscu. Nie lubi ignorancji, fałszywości i stwarzania pozorów. Jej motto, Carpe diem.

Beata zaprasza Was do swojej galerii zdjęć z podróży. Zaglądajcie także na Sardynia Slow Experience.

A oto kilka propozycji Beaty.

Pane Carrasau

To zdanie zapożyczyłam z opakowania jednego z najbardziej znanych sardyńskich chlebów pane carasau (carasatu).

Jest to chleb pasterzy-górali, którzy spędzali połowę roku wysoko w górach, ze swoim stadem i zabierali chleb carasau ze sobą. Przygotowany i wypiekany przez kobiety w rodzinie i sąsiadki. Pyszny i chrupiący, jedzony na wiele sposobów, jest jednym z tradycyjnych chlebów min w regionie Barbagia i Baronia.

Pane Carasau we Włoszech bardziej jest znany pod nazwą carta da musica (papier nutowy). Jest bardzo cienki i chrupiący, pieczony w piecu chlebowym. Do jego pieczenia używa się drzewa oliwnego lub dębowego. Podawany na słodko albo słono. Wariantem Pane Carasau jest Pane Gutiau, który jest polany olejem extra vergine di oliva i posypany gruba solą.

Jeśli szukasz przepisu, zapraszam Cię tu: pane carasau.

Pompìa

Drugim mniej znanym sardyńskim produktem, nawet przez samych Sardyńczyków jest POMPìA, niezwykły i olbrzymi cytrus, których rośnie tylko na wschodnio-północnym wybrzeżu wyspy. W miasteczku Siniscola już od stuleci z białej części cytrusa przygotowuje się pyszny i drogocenny deser Sa Pompìa Intrea. Od kilku lat ze skórki owocu przygotowuje się mocny likier z Pompìa, a z miąższu pyszne dżemy.

Casu Marzu

Sardynia to wyspa owiec i często spotkacie się ze stwierdzeniem, że ich liczba znacznie przewyższa liczbę mieszkańców. Dlatego obowiązkowo muszę wspomnieć o serach. Prym wiedzie PECORINO SARDO, mi najbardziej smakuje stagionato czyli dojrzały ser o charakterystycznym lekko pikantnym smaku. Ale do najbardziej poszukiwanch i pożądanych należy CASU MARZU czyli ser z robakami. Żadne fuj, pycha. Ja też początkowo kręciłam nosem, ale jak już raz go spróbujecie, ciężko będzie Wam o nim zapomnieć.

Casu Marzu czyli ser z larwami muszki (Piophila casei) to owczy ser typowy tylko dla Sardynii. Ma charakterystyczny ostry smak i miękką konsystencję, rozsmarowuję się go razem z larwami. Bardzo dobrze smakuje z pane carasau i winem Canonnau.

Zapraszam po więcej opowieści z zdreszczykiem o Casu Marzu.

Culurgiones

Podróżując po Sardynii czeka na Was mnóstwo niespodzianek kulinarnych, jedna z nich są CULURGIONES czyli sardyńskie pierogi nadziewane farszem: ziemniaki, ser pecorino i listki mięty. Pyszne! Ostatnio spotkałam się także z wersją smażonych culurgiones, prawdopodobnie sekret kulinarny skradziono z Polski (córka pana od pierożków była u nas na Erasmusie:-). Pochodzą z regionu Ogliastra.

 Sardyńskie wina

Sardyńskie wina, ach nie mogłam nie wspomnieć o nich. Sardynia ziemia słońca, smagana wiatrami, oferuje jedne z najlepszych win, zarówno czerwonych CANNONAU, jak i białych min VERMENTINO (Gallura), VERNACCIA (Oristano) czy słodka MALVASIA z Bosy. Lato już dobiega końca i na chłodne wieczory przed kominkiem polecam czerwone wino cannonau, którego ojczyzna jest część regionu Barbagia i Ogliastra, gdzie znajdziecie mnóstwo winnic, do których możecie się wybrać na degustacje. Najlepsze wino to oczywiście to domowe, bez konserwantów.

Jeśli macie ochotę na więcej opowieści m.in. o cannonau, miałam okazję być kiedyś w niezwykłej winnicy, dziś jest okazja, aby go przypomnieć.

Czas poznać Dagmarę i jej propozycje!

Dagmara Górska, Associazione Culturale Polacco – Sarda

Dagmara to niezwykle skromna osoba. Gdańszczanka, od 20 lat mieszkająca na Sardynii. Ma za sobą 8 letnią przygodę z Toskanią, ale … z powodu mal di Sardegna z powrotem przygnało ją na wyspę. Z tego powodu założyła Stowarzyszenie Kultury Polsko – Sardyńskiej, mające na celu przybliżenie Sardynii Polakom, a także Sardyńczykom naszej polskiej kultury i tradycji.

Mirto

To likier z Sardynii przygotowywany z jagód mirtu pospolitego. Jest bardzo popularny i praktycznie przygotowywany w każdym domu. Podaje się go po posiłku na poprawę trawienia, zmrożony smakuje najlepiej. Miałam okazję osobiście poczuć jego dobroczynne działanie. Będę polecać zawsze i każdemu, kto się wybiera na Sardynię. Nie ma nic lepszego po obfitym posiłku.

Seadas lub Sebadas

To deser i jednocześnie nie deser. Robiony z ciasta, jak na ravioli ze świeżego pecorino, smażony na głębokim tłuszczu i polany miodem. Bardzo smaczny.

Maialino Sardo

Prosięta tzw. mleczne (piją jeszcze mleko matki) do 5 kg wagi. Są przygotowywane na ruszcie. To tradycyjna potrawa sardyńska na święta Bożego Narodzenia i Wielkanoc.

Made in Italia

Na koniec zapraszam do innych wpisów z serii Made in … – lokalne produkty spożywcze. To wspólny projekt z Polkami mieszkającymi we Włoszech, każda z nich zachwala smakołyki swojego region.

Made in Liguria

Made in Marche
Made in Umbria
Made in Toskania
Made in Lombardia
Made in Sycylia
Made in Kalabria
Made in Sardynia
Made in Emilia Romania
Made in Piemont

Pozdrawiam, jak zwykle bardzo mocno,

Magda