Filmy z Italią w tle – trzecie zestawienie dawki włoskiego kina. Nie zabraknie emocji, uczuć, żywiołowej gestykulacji i głośnej rozmowy. Filmy z Italią w tle pełne są wspaniałych krajobrazów i rzecz jasna – jedzenia, kawy i pięknych kobiet.

Filmy z Italią w tle, część trzecia

Kilka słów o miłości 2 I Manuale d’amore 2, Capitoli successivi, 2007

Film składa się z czterech nowel połączonych tematem miłosnych związków. Pierwsza: Nicola (Riccardo Scamarcio), sparaliżowany po wypadku, zakochuje się w swojej fizykoterapeutce Lucii (Monica Bellucci). Druga: Franco i Manuela, młoda para, która nie może mieć dziecka leci do Barcelony w celu zapłodnienia. Trzecia: Filippo i Fosco, dwaj geje postanawiają się pobrać. Czwarta: żonaty Ernesto (Carlo Verdone) wiąże się z Cecilią (Elsa Pataky), młodą Hiszpanką, pomocnicą w kuchni. Zdjęcia kręcono w Rzymie i Barcelonie. (Źródło)

Co kryje miłość I Manuale d’amore 3, 2011

To historia trzech mężczyzn, w których życiu nagle pojawia się tajemnicza nieznajoma. I tak oto wszystko planujący w najdrobniejszych szczegółach młody i ambitny prawnik Roberto spotyka na swojej drodze Micol, piękną i prowokacyjną kobietę z małego miasteczka w Toskanii. Problem w tym, że Roberto ma wziąć ślub z Sarą. Z kolei Fabio jest znanym spikerem i przez 25 lat tworzył idealne małżeństwo ze swoją żoną. Jednak pewnej nocy na przyjęciu poznaje pełną niespodzianek femme fatale o imieniu Eliana. Jest jeszcze amerykański profesor historii sztuki Adrian, który od kiedy rozwiódł się z żoną, przebywa w Rzymie. Przyjaźni się on z portierem Augusto, którego córką jest porywcza i rozpalająca mężczyzn Viola. (Źródło)

Non ti muovere, 2004

Nad szpitalnym łóżkiem ojciec opowiada nieprzytomnej córce ponurą historię swojego życia i pozamałżeńskiego związku. Uboga kobieta wdaje się w romans z lekarzem z klasy średniej. Czekając na operację córki, ofiary wypadku drogowego, doktor Timoteo wspomina swoją kochankę Italię. Myśl o ubogiej kobiecie ze slumsów, która tchnęła w jego życie pasję i szaleństwo nie daje mu spokoju. (Źródło)

Mój brat jest jedynakiem I Mio fratello è figlio unico, 2007

Dwaj bracia dorastają w latach 60-tych i 70-tych XX wieku, w małym miasteczku, na południe od Rzymu. Przystojny i nieco próżny Manrico podejmuje pracę w fabryce, zostaje przewodniczącym związków zawodowych i marzy o rewolucji. Jego młodszy brat Accio, czując powołanie, wstępuje do seminarium. Jego poglądy są skrajnie prawicowe. W życiu obu braci pojawia się Francesca, studentka pochodząca z arystokratycznej rodziny. Połączeni miłością i przyjaźnią, Manrico, Accio i Francesca, próbują stawić czoła wyzwaniom, jakie niosą ze sobą: rodzina, dorosłe życie i polityka (Źródło).

Mamy papieża I Habemus papam, 2011

„Habemus Papam – mamy papieża” to jeden z najgłośniejszych europejskich filmów w 2011 roku. Śmiała, inteligentna komedia, w której kościół pokazuje swoją ludzka twarz i wielki europejski przebój kinowy z genialną kreacją Jerzego Stuhra. „Habemus Papam – mamy papieża” to fascynująca historia człowieka, który został papieżem wbrew swojej woli. Nowy namiestnik stolicy apostolskiej (Michel Piccoli), zaraz po zaskakującym dla niego wyniku konklawe, ma przywitać tysiące wiernych zebranych na placu świętego Piotra. Jednak ten głęboko wierzący człowiek jest pełen sprzeczności.  (Źródło)

Dziewczyny o wielkich sercach I Il cuore grande delle ragazze, 2011

Pierwsza połowa lat 30-tych. W małym miasteczku położonym w środkowych Włoszech żyje rodzina chłopska Vigetti z trojgiem dzieci: małym Edo, Sultaną i Carlino. Carlino jest obiektem pożądania wielu dziewcząt. Rodzina Ostii, to właściciele ziemscy, którzy mieszkają z dwoma córkami, gotowymi do zamążpójścia – Mary i Amabile. Ponieważ obie panny nie mogą znaleźć chętnego zalotnika, rodzice młodych postanawiają wyswatać Carlino z jedną z sióstr. I tak zaczynają się codzienne wizyty Carlino w domu rodziny Ostii. Gdy nadchodzi dzień, w którym chłopak ma wybrać jedną z dziewcząt na swoją przyszłą żonę, w domu pojawia się niespodziewanie młodsza siostra – Francesca, która skończyła właśnie studia. Młodzi z miejsca zakochują się w sobie. Wszystkie dotychczasowe plany ich rodziców rozsypuj się, jak domek z kart. (Źródło)

Boski I Il divo: La spettacolare vita di Giulio, 2008

„Boski” to filmowy portret Giulio Andreottiego, jednej z najbardziej niezwykłych postaci XX wieku. Związany z chrześcijańskimi demokratami, Andreotti był głównym rozgrywającym na włoskiej scenie politycznej, przez lata pełniącym różne funkcje w rządzie Italii: był ministrem w kilku rządach, trzykrotnie powierzono mu tekę premiera. Wytrawny polityk i człowiek zagadka, potrafił lawirować pomiędzy stawianymi mu zarzutami ze strony mediów i mimo wielu procesów utrzymać się na powierzchni. Film Paulo Sorrentino rozpoczyna się w przeddzień trzęsienia ziemi, które poruszyło Włochami na początku lat 90 – tych. Gerontokrata wciąż pozostaje poza zasięgiem wszelkich jurysdykcji, ale już za moment zostanie pozbawiony immunitetu, oskarżony o współpracę z mafią sycylijską i korupcję. Reżyser opisuje kulisy jednego w największych procesów politycznych i bezpardonową walkę o utrzymanie się przy władzy przez Andreottiego. (Źródło)

Coś pięknego I Prima cosa bella, 2010

Livorno na włoskim wybrzeżu, początek lat 70. Pewnego spokojnego, letniego wieczora Anna zostaje wybrana „Miss Mamma” w lokalnym konkursie piękności. Jednak nie staje się to dla niej początkiem lepszego życia, wręcz przeciwnie. Jej mąż Mario w szale zazdrości wyrzucą ją i dwójkę ich dzieci – Bruna i Valerię – z mieszkania. Tak zaczyna się pełna przygód odyseja bohaterów, która prowadzić będzie od willi milionerów i planów filmowych, przez zaplecza sklepów i obskurne klitki z powrotem do rodzinnego domu. Barwną historię niezwykłej rodziny poznajemy poprzez wspomnienia jej członków, którzy po wielu latach rozłąki spotykają się ponownie, by odkryć tajemnice z przeszłości. „Coś pięknego”, to opowieść o sile rodzinnych więzów i odnajdywaniu radości z życia, które choć potrafi być bolesne nigdy nie przestaje być piękne. Komedia Paolo Virzìego była włoskim kandydatem do Oscara. (Źródło)

Czas religii I L’ora di religione (Il sorriso di mia madre), 2002

Ernesto, malarz i ilustrator bajek, jest zdeklarowanym ateistą. Pewnego dnia odwiedza go asystent kardynała. Przynosi mu zaskakującą nowinę – jego nie żyjąca od kilku lat matka może zostać beatyfikowana. Zaskoczenie Ernesta jest tym większe, że dowiaduje się, iż starania o kanonizację trwają już od trzech lat. Rozpoczęły się z inicjatywy jego rodziny. Przekonuje się, jak niewiele wie o świecie, w którym żyje, i domyśla się, że będzie musiał stawić opór działaniom bliskich mu ludzi, którzy upatrują w beatyfikacji krewnej szansy na awans społeczny całej rodziny. (Źródło)

Więcej filmów z Italią w tle?

Na blogu są trzy zestawienia, po 10 filmów każde oraz filmy, których tytuły zostały wymienione poniżej. Wystarczy kliknąć w interesujący nas tytuł lub numer zestawienia.

Filmy z Italią w tle część 1 I część 2 I część 3 I Sophia LorenI Il Postino I La Strada I Mam przyjaciół w niebie I Wielki błękit I Życie przed sobą I Barbarzyńcy I Ostatni Paradiso I Luca

Nie masz teraz czasu na czytanie? Nie ma sprawy! Zapisz  sobie poniższe zdjęcia na Pinterest, aby przeczytać później.

Włoska poczta

Dzielę się z Tobą moimi włoskimi podróżami, mając nadzieję, że cię zainspirują do samodzielnego poznawania jednego z najpiękniejszych krajów na świecie. Dlatego zachęcam, abyś dołączył również do czytelników mojego newslettera, poste italiane. Tylko dzięki temu nie przeoczysz niczego, co się pojawiło na blogu, ale przede wszystkim otrzymasz mnóstwo dodatkowych informacji.

Jeśli potrzebujesz pomocy w znalezieniu praktycznych informacji o Italii, zapraszam Cię do mojej grupy na FB: Moje wielkie włoskie podróże, którą wyróżnił Magazyn Glamour, jako jedną z najciekawszych grup na FB. Zapraszam cię także na mojego Instagrama, na którym znajdziesz całą masę włoskich inspiracji!

Źródło zdjęcia tytułowego